Lavik

Få har hatt meir å seia for det kulturelle og kristelege livet i Hordaland enn Lavikslekta frå Eksingedalen; den lange og tronge fjelldalen i Vaksdal. Mest kjende er Andreas Lavik (1854–1918) og Nils Lavik (1884–1966). Andreas Lavik var hovudarkitekten bak skipinga av Det Vestlandske Indremisjonsforbund i 1898. Han var òg politikar og stortingsmann for Moderate Venstre ein periode. Personleg hadde Andreas Lavik eit sterkt fridomsideal. Lekmannshovdingen frå Eksingedalen let seg ikkje styra av nokon.

Brorsonen Nils Lavik tok opp arven etter onkelen. I mange år var han emissær og sekretær i indremisjonen, seinare overtok han som styrar av Bibelskulen i Bergen. I 1933 vart Nils Lavik sett øvst på lista til det nyskipa Kristeleg Folkeparti og vald inn på Stortinget. Kulturelt hadde han eit opnare syn enn Andreas Lavik. Nils Lavik var ihuga målmann. Hjå han gjekk kristendom og norskdom i eitt. Typisk nok var den einaste utdanninga han hadde, eitt år ved den kristelege Framnes ungdomskule og eitt år ved den frilynde Voss folkehøgskule. Jamvel om han sat 20 år på Stortinget, vart Nils Lavik ingen retteleg politikar. Betre likte han seg på friluftsmøte ein fin sommardag, med ein nasjonalkledd festlyd og med songboka i handa.